Η Ορμήδεια σας καλωσορίζει @ www.ormidheia.com
ΟΙΚΟΣΕΛΙΔΑ*ΣΤΙΓΜΕΣ 1974*ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ*ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ*ΧΑΡΤΗΣ*ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ*ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΣΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ*ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
| ΠΟΙΗΣΗ |
ΕΙΣ ΤΟΝ ΙΕΡΟΝ ΛΟΧΟΝ* |
Η κοινότητα της Ορμήδειας έχει ανεγείρει επί της οδού Λάρνακος, πλησίον του πάρκου της κοινότητας, μνημείο αφιε-ρωμένο στη μνήμη των πεσόντων και αγνοουμένων της κοινότητας, «σήμα ες αεί» της ανδρείας τους για τις παρούσες και τις μέλλουσες γενιές.
Ο ανδριάντας του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες «Ω ξειν’, αγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ότι τήδε κείμεθα τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι».* *Ένα από τα γνωστότερα επιγράμματα του Σιμωνίδη του Κείου, ενός από τους επιφανέστερους λυρικούς ποιητές της αρχαίας Ελλάδας, που αφιερώθηκε στους γενναίους πολεμιστές των Θερμοπυλών. Σε νεοελληνική μετάφραση σημαίνει: « Ω ξένε, ανάγγειλε στους Σπαρτιάτες ότι βρισκόμαστε εδώ θαμμένοι, γιατί υπακούσαμε στις προτροπές τους».
Η θυσία του Λεωνίδα και των υπερασπιστών των Θερμοπυλών αποτελεί αιώνιο παράδειγμα αυτοθυσίας και αφοσίωσης στο καθήκον και τους νόμους της πατρίδας. Άξιοι συνεχιστές της φιλοπατρίας και των υψηλών ιδανικών των αρχαίων Ελλήνων είναι όσοι θυσιάστηκαν το καλοκαίρι του 1974, για να αποκρούσουν τη βαρβαρική επίθεση στην Ελληνική γη.
|
| ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΤΣΑΛΗΣ | ||
| ΠΑΝΑΓΙΏΤΗΣ ΤΖΙΩΝΗΣ | ||
| ΝΙΚΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ | ||
| ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΥ | ||
| ΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΑ | ||
| ΚΟΣΤΑΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ | ||
| ΝΙΚΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ | ||
| ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΚΡΗΣ | ||
| ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΠΕΡΔΙΟΣ | ||
| ΚΩΣΤΑΣ ΠΡΙΓΚΗΣ | ||
| ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΚΙΤΣΑΣ | ||
| *Το ποίημα αυτό αποτελεί ένα απόσπασμα από την ωδή του Ανδρέα Κάλβου προς τιμήν των Ελλήνων σπουδαστών που θυσιάστηκαν πολεμώντας στο Δραγατσάνι (7 Ιουνίου 1821) εναντίον του Τούρκου κατακτητή. Το παράδειγμά τους ακολούθησαν οι Ελληνοκύπριοι νέοι που πρόταξαν τα στήθια τους, για να υπερασπίσουν τη γη μας το καλοκαίρι του 1974. | ||
|
ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ - ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΩΝ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΩΝ (Αφιερωμένο μ' αγωνία πολλή και πόνο στους αγνοουμένους μας) Αυτές οι φωτογραφιούλες ήταν απλώς για να βγή το διαβατήριό τους τότε πού θάφευγαν για σπουδές. Πού να φανταζόντουσαν πώς θα παρέμεναν να τις σφίγγουν έτσι νυχτοήμερα τα χέρια της μάννας τους, πού να φανταζόντουσαν πώς θα παρέμεναν να τις σφίγγουν έτσι νυχτοήμερα τα χέρια της αρραβωνιαστικιάς τους, τα χέρια της γυναίκας τους, νάν’ στις σχολικές τσάντες των παιδιών τους; Πού να φανταζόντουσαν να μην έβαναν τουλάχιστο έτσι στραβά το σκουφί να επιτείνη, να μη χαμογελούσαν αυτό το χαμόγελο να επιτείνη; Κώστας Μόντης |
||
|
|
||
ΤΡΙΚΑΤΑΡΤΟ* |
||
|
Λάμπει η ψυχή του σαν παρωνυχίδα |
||
|
στο λυπημένο σώμα του. |
||
|
Σ’ ολίγο κι αυτό καπνίζει για να του θυμίζει |
||
| πως είναι κούτσουρο μονάχο. | ||
| Τα λόγια τι τα θες; Αν ζει, αν πεθαίνει | ||
| το ξέρει Εκείνος που τον λέμε Θεό. | ||
| Γιατί ο φτωχός Ερμής που κάποτε είχε | ||
| τα ψαροπέδιλά του απιθωμένα | ||
| στην αμμουδιά, ποτέ δε φανταζόταν | ||
| πως ήθελε τα πάρουν οι χελώνες. | ||
| Και όμως, και όμως ... Έτσι μένει ακίνητος | ||
| την εσωτέρα ψίχα να κοιτάζει | ||
| του πιο λυπητερού εαυτού του. | ||
|
Είχε παιδιά, το ξέρει, το θυμάται |
||
| και μια γυναίκα πάγκαλη, νομίζει. | ||
| Τα γονικά του στην αυλή σαν γεροντάκια. | ||
| Ζουν ή πεθαίνουν — άλλος αυτά ορίζει. | ||
| Θα ξαναδεί την άκρη της πατρίδας | ||
|
και θα φωνάξει « θάλαττα »; Μακάρι! |
||
|
Κυριάκος Χαραλαμπίδης |
||
| * Το ποίημα ανήκει στην ποιητική συλλογή του Κυριάκου Χαραλαμπίδη «Θόλος», η οποία βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών. Σύμφωνα με δήλωση του ίδιου του ποιητή «είναι κατά κάποιο τρόπο μια πινακοθήκη αγνοουμένων, ιδωμένων από ποικίλες γωνίες μέσα από τα τριάντα ένα ποιήματα της συλλογής» | ||
|
Το κείμενο είναι παρμένο από το βιβλίο <ΣΤΙΓΜΕΣ 1974> γραμμένο από τους, κ.Κυριάκο Θεοδοσίου κ. Σπύρο Γεωργίου,και Νίκο Τσαγγαρίδη Φιλόλογο. Τη σχολική χρονιά 2005-2006 Όσοι επιθυμούν να αποκτήσουν το βιβλίο <ΣΤΙΓΜΕΣ 1974> μπορούν να αποταθούν στο Α΄ Δημοτικό σχολείο Ορμήδειας |
