Η  Ορμήδεια  σας  καλωσορίζει @  www.ormidheia.com

ΟΙΚΟΣΕΛΙΔΑ*ΣΤΙΓΜΕΣ 1974*ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ*ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ*ΧΑΡΤΗΣ*ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ*ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΣΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ*ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΖΙΩΝΗΣ

Ο Παναγιώτης, γιος του Αντώνη Αντωνίου και της Φλουρέντζας Χαραλάμπους, γεννήθηκε στην Ορμήδεια στις 24.03.1943. Ήταν ο μικρότερος από τα δύο παιδιά της οικογένειάς του.

Μετά την αποφοίτησή του από το Δημοτικό Σχολείο Ορμήδειας ρίχτηκε νωρίς στη βιοπάλη, ακολουθώντας το επάγγελμα του  μηχανοδηγού. Ήταν πολύ εργατικός και κατόρθωσε αργότερα να αποκτήσει δικό του φορτηγό για μεταφορές οικοδομικών υλικών. Ο Παναγιώτης αγαπούσε πολύ τον αθλητισμό και ιδιαίτερα το ποδόσφαιρο. Ήταν βασικό στέλεχος της ποδοσφαιρικής ομάδας του Α.Σ. Ορμήδειας, στην οποία αγωνιζόταν ως δεξιός οπισθοφύλακας.

Το 1963 κατατάγηκε στο Κ.Ε.Ν. Καραόλου, κοντά στο Βα-ρώσι, και στη συνέχεια υπηρέτησε στο Πεζικό με το βαθμό του δεκανέα.   

Το 1967 νυμφεύτηκε τη Μαρία Νικολάου με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τη Φλώρα και τον Αντώνη.

Το μαύρο καλοκαίρι του 1974 ήταν από τους πρώτους που έδωσαν το παρόν τους στο κάλεσμα της πατρίδας. Κατατάγηκε μαζί με το φίλο του Λούκα Κωστάντα στο 346 Τ.Π.,  που έδρασε στην πόλη της Λάρνακας. 

Μετά το τέλος της πρώτης φάσης της τουρκικής εισβολής το 346 Τ.Π. μετακινήθηκε στην περιοχή Κουτσοβέντη στον Πενταδάκτυλο. Στις 12 Αυγούστου επισκέφθηκε για τελευταία φορά την οικογένειά του. Αναχωρώντας την επόμενη μέρα για τη μονάδα του, προαισθανόμενος πιθανώς τι επρόκειτο να συμβεί, τους αποχαιρέτισε όλους λέγοντας ότι ίσως να μην τους ξανάβλεπε. Σε εισήγηση συγγενικού του προσώπου να παρα-μείνει στο χωριό, έδωσε την ελληνοπρεπή απάντηση: «Μόνον οι προδότες εγκαταλείπουν τη θέση τους».

Στις 14 Αυγούστου, πρώτη μέρα της δεύτερης φάσης της εισβολής, το 346 Τ.Π. υπέστη σφοδρή επίθεση με όλμους από τον τουρκικό στρατό. Σύμφωνα με μαρτυρία του έφεδρου ανθυπολοχαγού Παναγιώτη Σάββα Γαβριήλ από τους Τρούλ-λους, ο Παναγιώτης Τζιωνής κτυπήθηκε από εχθρικό όλμο. Αμέσως ο ανθυπολοχαγός έτρεξε κοντά του για να του προσφέ-ρει βοήθεια. Δυστυχώς, όμως, ο τραυματισμένος είχε χάσει τις αισθήσεις του, αφού προηγουμένως φώναξε: «Παναγία μου, τα μωρά μου». Ακολούθως, ο ανθυπολοχαγός Γαβριήλ διέταξε τον λοχία Χριστάκη Φουλή και ένα στρατιώτη, ονόματι Θεόδουλο, να μεταφέρουν τον Παναγιώτη στους πρόποδες του υψώματος. Εκεί τον περίμεναν οι τραυματιοφορείς του Λόχου Υποστηρί-ξεως, οι οποίοι είχαν ειδοποιηθεί για το συμβάν  από τον ασυρματιστή Αντρέα Μωυσή, που καταγόταν από τη Λύση.

Από εκεί ο Παναγιώτης μεταφέρθηκε με όχημα στην έδρα του Συγκροτήματος στην Κυθρέα, όπου, σύμφωνα με μαρτυρία του υπεύθυνου στρατιωτικού γιατρού, διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Σύμφωνα με πληροφορίες που έδωσαν στη Μαρούλα Τζιωνή ο στρατιωτικός γιατρός και ο υποδιοικητής του 346 Τ.Π. Σταύρος Σύρος, η σορός του άτυχου νέου έμεινε άταφη λόγω της ξαφνικής κατάρρευσης της αμυντικής γραμμής της Εθνικής Φρουράς στη Μια Μηλιά.

Διακαής επιθυμία της οικογένειας του είναι να βρεθούν τα λείψανά του και να θαφτούν στην Ορμήδεια, στο χωριό που γεννήθηκε και μεγάλωσε.

Το κείμενο είναι παρμένο από το βιβλίο <ΣΤΙΓΜΕΣ 1974> γραμμένο από τους, κ.Κυριάκο Θεοδοσίου κ. Σπύρο Γεωργίου,και Νίκο Τσαγγαρίδη Φιλόλογο. Τη σχολική χρονιά 2005-2006

Όσοι επιθυμούν να αποκτήσουν το βιβλίο <ΣΤΙΓΜΕΣ 1974>  μπορούν να αποταθούν στο Α΄ Δημοτικό σχολείο Ορμήδειας

Ο Παναγιώτης πριν το στρατό

Ο Παναγιώτης (αριστερά) μαζί με το φίλο του Λουκή Αντωνίου.

Ο Παναγιώτης μαζί με άλλους στρατιώτες της Μονάδας του, όταν υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία.

Με την αρραβωνιαστικιά του Μαρούλα το 1965.

Ο Παναγιώτης μαζί με τη σύζυγό του Μαρούλα, έγκυο το γιο τους Αντώνη, στο ROMANTZO.

Ο Παναγιώτης (δεξιά) μαζί με το φίλο του Ηλία Θεοφάνους και το γιο του Αντώνη, στα τείχη της Αμμοχώστου.

Σε οικογενειακή συγκέντρωση την Κυριακή των Απόκρεω.

Σε επίσκεψη στην αρχαία Σα-λαμίνα με την οικογένειά του.

Ποδοσφαιριστής του Α.Σ.Ο. (πρώτος καθήμενος από αριστερά).

Ο γιος του Αντώνης σε ηλικία 5 ετών.

Ο Παναγιώτης με τη σύζυγό του Μα-ρούλα μαζί με τους οικογενειακούς τους φίλους Λουκή  και Αγγέλα Ζανάκη

Ο Παναγιώτης μαζί με φίλους του (από αριστερά Μέλιος Θεοδώρου, Σάββας Δαμιανού και Πετράκης Κωνσταντίνου).