Η  Ορμήδεια  σας  καλωσορίζει @  www.ormidheia.com

ΟΙΚΟΣΕΛΙΔΑ*ΣΤΙΓΜΕΣ 1974*ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ*ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ*ΧΑΡΤΗΣ*ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ*ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΣΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ*ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΝΙΚΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

Ο Νίκος, γιος του Αριστοτέλη Αλεξάνδρου και της Φρόσως Γεωργίου, γεννήθηκε στην Πύλα στις 24.03.1944. Ήταν το τρίτο από τα πέντε παιδιά της οικογένειας.

Μετά την αποφοίτησή του από το Δημοτικό Σχολείο Ορμήδειας ρίχτηκε νωρίς στη βιοπάλη. Εργαζόταν στην Εφορεία στη Δεκέλεια και τα απογεύματα εξασκούσε το επάγγελμα του κουρέα. Ο Νίκος αγαπούσε ιδιαίτερα το κυνήγι.

Το 1964 κατατάγηκε στο Κ.Ε.Ν. Λάρνακας και αργότερα υπηρέτησε στο 226 Τάγμα Πεζικού. Ο Νίκος, αν και νεοσύλλεκτος και δεν είχε ακόμα ορκιστεί, έλαβε μέρος στις μάχες κατά των Τούρκων στην περιοχή της Μασούρας.

Το 1965 νυμφεύτηκε την Άννα Κασιουρή με την οποία απέκτησε τρία παιδιά, την Κυριακή, τον Αριστοτέλη και τον Κώστα.

Στο κάλεσμα της πατρίδας, στις 20 Ιουλίου 1974, έτρεξε από τους πρώτους και κατατάγηκε ως έφεδρος στο 226 Τ.Π. με έδρα τη Λάρνακα. Στις 14 Αυγούστου 1974, πρώτη μέρα της δεύτερης φάσης της τουρκικής εισβολής, ο Νίκος και άλλοι  εθνοφρουροί προωθήθηκαν κατόπιν  διαταγής  στο  μέτωπο  της Μιας Μηλιάς, σε μια ύστατη  προσπάθεια να ανακόψουν την προέλαση των τουρκικών στρατευμάτων εισβολής. Πληροφορήθηκαν, όμως, από στρατιώτες που οπισθοχωρούσαν ότι η αμυντική γραμμή της Ε. Φ. έσπασε. Έτσι, αποφάσισαν να οπι-σθοχωρήσουν και αυτοί. Σύμφωνα με μαρτυρία του συγχωρια-νού του Νίκου Δημητρίου, επιβιβάστηκαν μαζί με 5-6 άλλους στρατιώτες σ’ ένα ιδιωτικό Land-Rover και κατευθύνθηκαν προς την περιοχή Τύμπου-Πυροΐου, καταδιωκόμενοι από τουρκικά άρματα. Το Land-Rover, όμως, έπεσε σ’ ένα χαντάκι και ακινητοποιήθηκε. Οι εθνοφρουροί κατέβηκαν από το όχημα, αλλά από εκείνη τη στιγμή, μέσα στη γενική σύγχυση που επικρατούσε, ο Νίκος Δημητρίου δεν ξαναείδε το φίλο και συγχωριανό του Νίκο Αλεξάνδρου. Απ’ ότι φαίνεται, όμως, ο Νίκος εξακολουθούσε να είναι ζωντανός. Συμφώνα με μαρτυρία του Γιώργου Ευριπίδη Χαπέσιη από την Ορμήδεια, επιβιβάστη-καν και οι δύο τους σ’ ένα διερχόμενο φορτηγό με πορεία προς το νότο. Δυστυχώς, όμως, λόγω των καταιγιστικών πυρών που δέχονταν από τα τουρκικά άρματα, κατέβηκαν από το φορτηγό για να καλυφθούν σ’ ένα παρακείμενο χαντάκι. Εκεί τα ίχνη του Νίκου Αλεξάνδρου χάνονται οριστικά.      

 Σημαντική είναι η μαρτυρία του Χαράλαμπου Παναγιώτου από τη Δερύνεια, που  μεταφέρθηκε αιχμάλωτος  μαζί με άλλους στα Άδανα. Καταφέραμε να επικοινωνήσουμε προσωπικά μαζί του και πραγματικά οι πληροφορίες που μας έδωσε ήταν πολύ διαφωτιστικές. Συγκεκριμένα, μας ανέφερε ότι κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας του στα Άδανα γνωρίστηκε με το Νίκο, καθώς επίσης ότι λίγες μέρες πριν την απελευθέρωση  των αιχμαλώτων ο Νίκος τον κούρεψε και του ευχήθηκε «καλή αντάμωση στην Κύπρο». Όταν ο Χαράλαμπος επέστρεψε ελεύθερος στην Κύπρο τον Οκτώβριο του 1974, πήγε στην Ορμήδεια να βρει τον φίλο του. Δυστυχώς, όμως, πληροφορήθηκε από τους δικούς του ότι ο Νίκος δεν επέστρεψε στην πατρίδα. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι ο Χαράλαμπος Παναγιώτου αναγνώρισε το Νίκο και από τις φωτογραφίες που του είχαν παρουσιάσει οι συγγενείς του άτυχου νέου κατά τη συνάντησή τους .

Το κείμενο είναι παρμένο από το βιβλίο <ΣΤΙΓΜΕΣ 1974> γραμμένο από τους, κ.Κυριάκο Θεοδοσίου κ. Σπύρο Γεωργίου,και Νίκο Τσαγγαρίδη Φιλόλογο. Τη σχολική χρονιά 2005-2006

Όσοι επιθυμούν να αποκτήσουν το βιβλίο <ΣΤΙΓΜΕΣ 1974>  μπορούν να αποταθούν στο Α΄ Δημοτικό σχολείο Ορμήδειας

Ο Νίκος φαντάρος

Ο Νίκος φαντάρος

Ο Νίκος πριν πάει στρατό.

Ο Νίκος (δεξιά) μαζί με τον φίλο του Ηλία Κάννια.

Ο Νίκος με τη σύζυγό του Άννα τη μέρα του γάμου τους.

Ο Νίκος με τη σύζυγό του Άννα.

Τα παιδιά του Νίκου, Κυριακή, Άριστος και Κώστας.

Ο Νίκος με τη σύζυγό του Άννα και την κόρη τους Κυριακή.